ความหมายของคำว่า ' ขวาง '

ความหมายของคำว่า ' ขวาง '
ขวาง หมายถึง [ขฺวาง] ก. กีดกั้น, สกัด; รำคาญหรือไม่ถูกใจ; ใช้เข้าคู่กับ กว้างเป็นกว้างขวาง หมายความอย่างเดียวกับคําว่า กว้าง.

ขวางเชิง
ก. ขัดขวางไว้เพื่อไม่ให้ทําได้สะดวก.
ขวาง ๆ รี ๆ
ก. กีดเกะกะ, เก้งก้าง, รี ๆ ขวาง ๆ ก็ว่า.
ขวางโลก
ว. แปลกไปจากคนอื่น, ผิดจากปรกติวิสัย.
ขวางหูขวางตา
ก. รู้สึกรำคาญ, หมั่นไส้.
ขว้าง
[ขฺว้าง] ก. เอี้ยวตัวเบี่ยงแขนไปทางหลังแล้วซัดสิ่งที่อยู่ในมือออกไปโดยแรง.
ขว้างกา
น. เรียกไม้ชนิดหนึ่งที่เสี้ยมหัวท้ายให้แหลมใช้เป็นอาวุธ.
ขว้างข้าวเม่า
น. ประเพณีอย่างหนึ่ง เอามะพร้าวทั้งผลโยนไปยังที่เขากําลังทําข้าวเม่ากันอยู่ เพื่อแสดงว่าเอามะพร้าวมาขอแลกข้าวเม่าไปกินบ้าง.